
သူမနာမည်က ဂရေတာတဲ့ ဂျာမန်သူလေး…..ငယ်ငယ်ကတည်းက လင်ကံမကောင်းတဲ့အမေဖြစ်သူနဲ့ နေလာရတော့ မိဘမေတ္တာငတ်ရှာတဲ့ သူမအတွက် ကမ္ဘာတစ်ဖက်ခြမ်းက ဝီလီနယ်လ်ဆန်ဆိုတဲ့ နာမည်ကျော် အမေရိကန်ကန်းထရီးအဆိုတော်ရဲ့ သီချင်းတွေက သူမရဲ့အဖော်ပဲ။
ဝီလီသီချင်းတွေက သူမဘဝကို နေပျော်စေသလို သူမအမေကိုလည်း နေပျော်စေချင်တဲ့အတွက် ရေဒီယိုမှာ ဝီလီသီချင်းတွေလာတိုင်း အမေ့ကို နားဆင်စေတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့အမေက သေကြောင်းကြံသွားတဲ့အခါ သူမဟာ ဝီလီရဲ့သီချင်းကို လုံးဝနားမထောင်တော့ဘူး။ အခုတော့ သူ့မဟာ အိမ်ထောင်အတည်တကျ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးလေးဖြစ်နေပါပြီ။ အချစ်မခံခဲ့ရတော့ သူတို့အိမ်ထောင်ရေးမှာ အချစ်ဆိုတာ ရှိလား မရှိလားဆိုတာ သူမသိရှာ။
သူ့ယောက်ျားကလည်း ဥစ္စာခြောက် မာနခဲ၊ တစ်နေ့တစ်နေ့ မယားဝတ္တရားကျေပွန်အောင်လုပ်ပြီး ဘဝကိုဖြတ်သန်းနေရာက နှစ်ပေါင်းများစွာကြာမှ ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဝီလီရဲ့သီချင်းတွေက ရေဒီယိုမှာ ပြန်ပေါ်လာခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးနှုတ်ဆက်ဖျော်ဖြေပွဲတဲ့ လက်စ်ဗီးဂတ်မှာ ကျင်းပမှာတဲ့။ ဂရေတာတစ်ယောက် မီးစဟောင်းလေး ပြန်တောက်လောင်လာခဲ့တယ်။ သူမ ဘဝမှာ ဝီလီ့ကို မသေခင် တစ်ခါလောက်တော့ သွားတွေ့မှဖြစ်မယ်လို အတွေးပေါက်ဟန်တူတယ်။ တခါမှ မတောင်းဆိုဖူးတဲ့ ဂရေတာတစ်ယောက် သူမသူ့ယောက်ျားကို လက်စ်ဗီးဂတ်ကို လိုက်ပို့ပေးဖိုပြောပေမဲ့ သကောင့်သားက လိုက်မပို့ပေးတော့…သူ့ယောက်ျား သည်းသည်းလှုပ် ပေါ့ရှ်ကားကို ယူရို ၇၅၀၀ နဲ့ ရောင်းစားပြီး အမေရိကကို ခြေဆန့်လာခဲ့တယ်။
ရောက်တာဖြင့်မကြာ လော့စ်အန်ဂျလိစ်မှာ ရှိစုမဲ့စု ငွေထုပ်ခိုးခံရ…လက်စ်ဗီးဂတ်က ဝီလီ့ဖျော်ဖြေပွဲက ရက်ပိုင်းအတွင်း စတော့မှာ သူမလက်ထဲ ခြူးတစ်ပြားတောင် မရှိဘူးဆိုတော့….ဘယ်လိုတွေဆက်ဖြစ်မလဲ…..ကျွန်တော်ကတော့ ကန်းထရီးသီချင်းသံလေး နားထောင်ပြီး ဘာသာပြန်နေရင်း နွေပူပူ တံလျှပ်ထနေတဲ့ အမေရိကန်အဝေးပြေးလမ်းပေါ်မှာ အိပ်မက်ပျောက်ရှာနေတဲ့ လူငယ်ဖြစ်သွားသလို ခံစားရတယ်။ ဒီဇာတ်ကားလေးက nostalgic ဖြစ်ပြီးတော့ အမေရိကန်အိပ်မက်ရေးရေးလေးကို ကြည့်နေရသလိုပါပဲ။